Done is better than perfect

> Dit is deel 4 uit een verzameling van blogschrijfsels van Vicky over haar eerste jaren als zelfstandig ondernemer en wat zij toen zoal leerde onderweg… De eerdere delen nog niet gelezen? Je vindt ze hier.

 

Goed, en toen was ik dus ‘ineens’ zelfstandig ondernemer. Superspannend en toch vol vertrouwen ook. Dit was niet iets wat ik wilde gaan proberen maar iets wat ik echt wilde gaan doen! Dat voelde ik aan alles. Aan de slag en volle kracht vooruit dus. En daar hoorde ook een eigen website bij…

In mijn hoofd zag ik het al helemaal voor me. Nu moest ik het alleen nog ‘even’ omzetten naar real life. En daar begon dus de ingewikkeldheid. Want naast mijn drive om dingen waar te maken en ergens vol voor te gaan, komt op dat soort momenten ook mijn perfectionisme om de hoek kijken, die zegt en vindt dat het wel helemaal tiptop moet zijn allemaal. Liefst in één keer en voor de volle 100%. Maar ja, dat kan dus helemaal niet! Dus schoot ik in eerste instantie vol in mijn uitstel-tactiek. En toen ik uiteindelijk dan toch aan de slag ging ermee, zat ik eindeloos lang te stoeien met teksten en vormgeving, bleef ik maar zoeken naar ‘perfect’ en kwam er puntje bij paaltje maar bar weinig van terecht.

Dat zag mijn lief natuurlijk ook en die riep dan ook regelmatig “Kom op, de winkel moet gewoon open”. En nog zo’n mooie: “Done is better than perfect”. Nou heeft het best even wat voeten in aarde gehad kan ik je eerlijk bekennen maar toen ik goed tot me door liet dringen wat hij bedoelde, lukte het me eindelijk om me over mijn perfectionisme heen te zetten en vooral te focussen op good enough in plaats van op perfect. En zo ging dan eindelijk toch mijn toenmalige website live.

En nou komt de grap, want hoewel ik zelf niet vol tevreden was over die website, bleken de reacties van websitebezoekers en klanten veelal boven verwachting positief! Wat mij deed beseffen dat ‘perfect’ eigenlijk niet bestaat. Wat voor de een mwah is, vindt een ander juist weer heel goed. En 50% extra tijd ergens in stoppen maakt het niet perse ook 50% beter nog.

Mede dankzij die eerste website-ervaring gaat het me inmiddels een stuk beter af. Niet dat Mister Perfectionism niet meer van zich laat horen in mijn hoofd, nee die blijft nog steeds gewoon vrolijk doortoeteren afentoe (zo ook bij het schrijven van dit blog ;-). Het verschil is alleen dat ik niet altijd meer naar hem luister. Ik vraag me bewuster af of mijn perfectionisme me op dat moment helpt of niet. En als niet, dan weet ik ‘m met de krachtige woorden ‘done is better than perfect’ veelal aardig te temmen. Zo kom of blijf ik in beweging en krijg ik gedaan wat ik wil. Vast niet perfect, maar zeker wel good enough.