Blog
Zelf maar niet alleen
Heb jij dat weleens, dat je worstelt met een dilemma of probleem, of dat je ergens tegenaan hikt en niet weet waar te beginnen? Ik gok zomaar van wel, en op zich is dat ook helemaal niet vreemd. Sterker nog, ik denk dat iedereen dat weleens heeft op z’n tijd en eigenlijk is dat ook heel menselijk en normaal (en voor mijzelf ook zeker niet onherkenbaar kan ik je vertellen…).
Tot zover niks geks dus… Maar wat me nou zo enorm fascineert is dat we in die gevallen zo vaak de neiging hebben om dat heel hardnekkig bij onszelf te houden. Er niet over te praten met anderen, laat staan om hulp te vragen. We moeten het allemaal zelf kunnen en zelf oplossen, mogen iets pas delen als het opgelost of gelukt is (of dat maken we onszelf tenminste wijs). Terwijl niemand van ons Super(wo)man is volgens mij en we het bovendien allemaal vaak juist leuk vinden om te helpen als een ander óns dat vraagt…
Waarom mogen wij van onszelf dan niet om hulp vragen? Ieder ander mag dat wel maar jij niet? En dat terwijl we toch eigenlijk allemaal weten dat 1 + 1 vaak 3 is, en dat je gebruikmakend van elkaars talenten, kennis, netwerk, frisse blik enzovoort vaak zo veel sneller en makkelijker verder komt dan alles in je eentje te doen. Laatst had ik weer een prachtige ervaring waarin het inderdaad zo werkte en dat deed me weer beseffen dat ik dat eigenlijk gewoon nog vaker moet doen.
En daarom zeg ik (tegen mezelf, maar net zo goed tegen jou ;-) : durf te vragen! Want je moet het wel zelf doen maar zeker niet alleen. Zit je met een dilemma, hik je tegen een klus aan waar je niet goed uitkomt, zie je door de bomen het bos niet meer? Help jezelf dan door om hulp te vragen. Je zult er zeker baat bij hebben en bedenk maar, een ander helpt je graag!
